Een groot verlies heeft onze vereniging te verwerken. Een prachtige vrouw, een gedreven persoonlijkheid en een actrice met passie:
José Jansen
Overleed op 3 juli 2015.
Wij hebben haar leren kennen als een zeer warme, lieve vrouw
met niet aflatende belangstelling voor de mensen om haar heen.
Haar eigen zorgen, angsten en verdriet wilde zij persé
niet bepalend laten zijn voor haar leven.
Zij gaf zichzelf, altijd en steeds weer.
Daarmee maakte zij diepe indruk.
Haar niet te winnen gevecht van de laatste jaren was heroïsch.
Wij zijn trots en dankbaar dat we haar mochten kennen.
Tot ons grote verdriet is José Jansen vrijdag 3 juli 2015 overleden. José was jarenlang trouw lid van Philips Toneel. Ze was lief, betrokken, grappig en een mooi actrice. Als zij meespeelde, kon je op haar bouwen: ze kende haar tekst, gaf het juiste tegenspel en hielp scenes ‘uit de brand’. Wat zullen we haar ontzettend missen.
José, bedankt voor alles!
Monument voor José
Wat hebben we genoten van haar laatste rol in de voorstelling ‘De kersentuin’.
José als Warja in ‘De kersentuin’
Het is mogelijk om persoonlijk afscheid te nemen:
De afscheidsdienst zal plaatsvinden op woensdag 8 juli om 13.00 uur in de Philipszaal van het Parktheater te Eindhoven.
Tekst rouwkaart:
Het doek van jouw levensvoorstelling is gevallen.
Wat een prachtige scènes heb jij gespeeld.
Wat een kracht, wat een – onvoorwaardelijke – liefde, wat een doorzettingsvermogen. Lief, aardig. Soms te. Levensgenieter: Je hebt het leven met volle teugen naar binnen gezogen. Ondanks verdriet van het verlies dat jullie als gezin moesten dragen. Of misschien juist daarom.
Soms grenzeloos; dan maakte je de rest van de wereld belangrijker dan jij.
Het is goed zo, dacht je. Dan vluchtte je naar binnen en werd je stil …
Je wilde be-leven; niets missen, want dat deed je hart al genoeg. Trouwe, attente vriendin, kroegtijger, samen mooie herinneringen makend. Puur, open en ontwapenend; soms zelfs naïef. En je glimlach, die prachtige, mooie zachte lach. Ook als je anderen steunde omdat je dacht dat ze het harder nodig hadden dan jij. Betekenisvol. Open armen die troost gaven. Vrolijk, maar ook met eenzaamheid in je hart. Want geen ridder op een wit paard, geen kind. Nou ja, Beertje en Jantje dan.
Onzeker; je herkende de schoonheid in de ander, maar zelden in jou.
Eigenzinnig. Niet bang om de confrontatie met jezelf aan te gaan. Nadat je ziek werd, kwam de krijger in je omhoog: je liet iedereen versteld staan.
Je startte de zoektocht naar de krachten van je ziel, want je wilde jezelf koste wat kost bevrijden. Wat een ongelofelijke moed liet je zien. “Jose-Fien” was het resultaat van jouw dapperheid. Daar stond je, helemaal alleen voor een zaal vol muisstille toeschouwers. Dit is waar ik vandaan kom, dit is waar ik heenga, dit is wie ik ben. Je gooide de ketenen af. En wij bogen vol respect voor jou, allemaal.
Tijdens je laatste act werd je regisseur. Je deed wat je moest doen. Nam afscheid en je voorstelling werd steeds kleiner en intiemer. Je geest sterk en bijna onoverwinnelijk. ‘En telkens als ze niet meer kan en bijna, bijna valt, denkt ze: ik? ik val niet, ik dans.’ Het grote loslaten op jouw moment. Hoogste tijd om nu in de eeuwigheid te gaan dansen. Dans, lieve José. DANS!
In plaats van bloemen vraagt José u een steentje bij te dragen aan haar grafmonument. Hiervoor zal tijdens de dienst gecollecteerd worden.
Wij waarderen het enorm als u, vrijblijvend, een papieren bloem maakt die op de vloer kan worden gelegd. Zo ontstaat er een mooie, kleurrijke zee aan bloemen om haar heen.
Tijdens de afscheidsdienst zal er een fotograaf aanwezig zijn.
Op vrijdagavond 29 mei 2015 gaat in de theaterzaal van het Sint-Joriscollege in Eindhoven de voorstelling ‘De goede mens van Sezuan’van Bertolt Brecht in première. Philips’Toneel speelt de voorstelling ook op zaterdag 30 mei in het Sint-Joriscollege. Op zondag 31 mei is de middagvoorstelling in ons eigen PhilTon Theater aan de Lindenlaan 1B in Eindhoven. Klik hier om kaartjes te reserveren.
‘Is het in deze wereld mogelijk om goed te zijn?’ Deze vraag stelt de bekende Duitse toneelschrijver Bertolt Brecht in het sprookje ‘De goede mens van Sezuan’. En hij stelt de vraag nog scherper: ‘Is er één goed mens op deze wereld te vinden?’ Brecht laat een god neerdalen in Sezuan om antwoord te vinden op de vraag die nog steeds actueel is.
De goede vreemdeling
In ‘De goede mens van Sezuan’ neemt Bertolt Brecht (1898-1956) ons mee in een sprookje: een niet bestaande plaats in een niet nader aangegeven tijd. Een god ontmoet hier als vreemdeling de waterverkoper Wang, die hem helpt een slaapplaats voor de nacht te vinden. Dat valt nog niet mee, want iedereen heeft wel een reden om de vreemdeling te weigeren. Het is tenslotte Shen Te -die alleen als hoertje nog geld kan verdienen- die hem onderdak biedt in haar armoedige huisje.
De vreemdeling is dankbaar en voelt zich ongemakkelijk dat Shen Te hem ondanks haar schrijnende armoe toch helpt. Hij beloont haar met flink wat geld. Shen Te is heel blij, omdat dit haar in staat stelt een tabakswinkeltje te kopen, om zo in haar onderhoud te voorzien. Eindelijk heeft ze meer perspectief.
Overleven
De nieuwe voorspoed van Shen Te brengt een hele reeks gebeurtenissen op gang. Iedereen lijkt een beroep te doen op de goedheid van Shen Te. Het maakt sommigen inhalig. Zelfs de man waar ze verliefd op wordt, lijkt meer uit op haar geld dan op haar liefde. Het brengt Shen Te in grote moeilijkheden, en om hier uit te komen moet ze een list verzinnen. Uit lijfsbehoud moet ze haar eigen moraal geweld aan doen.
Het sprookje van Brecht ontwikkelt zich niet in de richting van ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Brecht wil met het epische theater zijn publiek aan het denken zetten. Regisseur Frank van den Berg heeft voor Philips’ Toneel een bewerking gemaakt met veel drama en muziek. De muziek draagt het ritme van de voorstelling en het drama brengt veel emotie in de heftige worsteling tussen het ideaal van medemenselijkheid en de noodzaak ook zelf te overleven. Een pittig dilemma ook in het hier en nu.
Agnes Franssen prijkt in haar rol als Shen Te op de poster van de voorstelling ‘De goede mens van Sezuan’. De doorlopen mascara detoneert heftig met de feestelijke kleding, die een volstrekt andere gemoedstoestand vertegenwoordigt. Tranen op een bruiloft zijn geen uitzondering gezien de emoties die bij deze allesbepalende mijlpaal opspelen. De blik van deze bruid lijkt echter een ander verhaal te vertellen. Welk verhaal?
Met dank aan Ben van Veelen die deze getormenteerde blik in zijn lens wist te vangen.
Je ziet het op 29, 30 en 31 mei 2015 bij Philips’ Toneel. Reserveer hier alvast kaartjes voor de voorstelling voor het te laat is.
René van Hoek heeft weer hard gewerkt aan een aansprekende flyer, zodat je vanzelf naar deze voorstelling wilt. Het beeld wordt gedomineerd door de intrigerende foto van de poster. Regisseur Frank van den Berg omschrijft de voorstelling kort in de volgende woorden:
Een pakkend sprookje van Bertolt Brecht
Is het in deze wereld mogelijk om goed te zijn? Dát is wat de goden zich afvragen. Een van hen komt naar het arme Sezuan op zoek naar een goed mens: ‘de aarde kan blijven zoals ze is, als we minimaal één goede mens weten te vinden.’
De waterverkoper Wang brengt de doorluchtigheid naar het hoertje Shen Te. Ze is onbaatzuchtig en helpt iedereen zoveel ze kan. Ze biedt de god een slaapplaats in haar kleine woning, waarvoor ze wordt beloond met een flinke som geld.
Nu ze geld heeft, heeft ze opeens ook veel vrienden … maar die hebben het vooral goed voor met zichzelf. Zelfs de man waar ze verliefd op wordt heeft een dubbele agenda.
Zal Shen Te in staat zijn goed te blijven?
Een voorstelling die veel losmaakt. Een voorstelling die je gezien wilt hebben. Reserveren kan hier.
Nog een paar repetities en dan is het zover: de première van onze nieuwste productie ‘De goede mens van Sezuan’.
Voor en achter de schermen zetten we nu de puntjes op de i.
Klik hier om nu alvast kaartjes te reserveren voor deze indrukwekkende voorstelling van Philips’ Toneel. Dan mis je het zeker niet.
Philips Toneel speelt ‘De kersentuin’ van Anton Tsjechov
Op vrijdagavond 10 april gaat in de theaterzaal van het Sint-Joriscollege in Eindhoven de beroemde voorstelling ‘De kersentuin’ van Anton Tsjechov in première. Philips Toneel speelt de voorstelling ook nog op zaterdag 11 april en zondag 12 april (middag).
De familie Ranevskaja ziet de wereld om haar heen veranderen; ‘moedertje’ Rusland lijkt rond 1900 niet meer op het land zoals het altijd is geweest. Maar hoe pas je je aan de nieuwe tijd aan? Hoe ga je om met veranderingen: omarm je het nieuwe of vecht je er juist tegen? Of is negeren een betere optie als je al die veranderingen helemaal niet wilt of snapt?
Oude adel
In ‘De kersentuin’ zien we de worsteling van een oud adellijk geslacht met de veranderingen in het Rusland op de drempel van de nieuwe tijd. Het zorgeloze leventje waarin de adel ruimschoots kon leven van de opbrengst van het land -de lijfeigenen werkten immers bijna voor niks- is voorbij.
Dat brengt de adel op de rand van de financiële afgrond: veel minder inkomsten in combinatie met een geldverslindende levensstijl. En … de adel werkt niet: de adel doet aan kunst, verdrijft de tijd met eindeloos biljarten en geeft bovenal feesten. Je zorgen maken om geld is ver beneden de stand. Bij de adel lossen problemen zich altijd vanzelf op. Toch?
Nieuwe werkelijkheid
Als de zoon van een voormalige lijfeigene met een plan komt om het landgoed te redden, negeert de familie hem. De kersentuin omhakken, er zomerhuisjes op zetten en geld verdienen met de verhuur: dat is allemaal te banaal. En daarbij: praten met een man uit het volk -ook al is hij nog zo rijk- dat geeft geen pas. Ljoebov Ranevskaja en Leonid Gajev gaan nog liever failliet.
De nieuwe werkelijkheid is voor de familie Ranevskaja zo onwerkelijk, dat ze de realiteit niet onder ogen kúnnen zien. De belevingswerelden van alle personages in Tsjechov’s laatste toneelstuk liggen zover uit elkaar, dat communicatie onmogelijk blijkt te zijn. Het resultaat is aanhoudend onbegrip, eenzaamheid en een grote innerlijke leegte. Bij alle karakters voel je de angst voor het naderend onheil, dat onafwendbaar lijkt. In de regie van Frank van den Berg maken we die worsteling mee.
Première 10 april om 20.00 uur. Verder nog op zaterdag 11 april om 20.00 uur en zondagmiddag 12 april om 15.00 uur. Klik hier om te reserveren. Zaal een half uur voor aanvang open. Entree 12 euro (inclusief 1 consumptie). Theaterzaal Sint-Joriscollege, Roostenlaan 296 in Eindhoven (Stratum). foto’s: Ben van Veelen
